Magia dawnych gier...

Linki

Ashley...

Bardzo ciekawe i radosne zjawisko obserwujemy ostatnio w dziedzinie gier... A jego sztandarowym objawem jest oczywiscie...

Minecraft po raz pierwszy został udostępniony publicznie 17 maja 2009 roku, jako wersja, którą później nazwano Classic.

TAK JEST!

Minecraft – niezależna gra komputerowa z otwartym światem tworzona w języku Java pierwotnie przez Markusa Perssona. Następnie rozwijana przez firmę, którą założył za uzyskane dochody ze sprzedaży – Mojang AB. Inspiracją dla autora gry były gry Infiniminer, Dwarf Fortress oraz Dungeon Keeper. Od 1 grudnia 2011 roku głównym projektantem gry jest Jens Bergensten.

Rozgrywka

Gra skupia się na kreatywności i budowaniu, pozwalając graczom na tworzenie konstrukcji z sześciennych bloków w otwartym trójwymiarowym świecie. Gra jest dostępna w dwóch wersjach – darmowej Classic oraz płatnej Premium. Obie pozwalają zarówno na grę jedno-, jak i wieloosobową. Premium pozwala dodatkowo graczowi na zmianę wyglądu postaci (tzw. skina).

Sprzedano ponad 14 milionów kopii gry na komputery osobiste, 10 milionów na urządzenia mobilne, tyle samo na Xboxa 360 i milion na PlayStation 3. Według danych z lutego 2014 roku łącznie sprzedano ponad 35 mln kopii gry. Próg miliona sprzedanych kopii na PC został przekroczony 12 stycznia 2011 roku, a próg 30 milionów graczy zarejestrowanych na oficjalnej stronie 26 maja 2012 roku.

Minecraft od serwisu Indie DB otrzymał nagrody dla „najlepszej niezależnej gry 2010 roku” w kategoriach:
wybór internautów – gra roku;
wybór redaktorów – najbardziej innowacyjna gra;
najlepszy tryb jednoosobowy.

Gra zdobyła dwie nagrody Dataspelsgalan 2012: drugie miejsce w kategorii „szwedzka gra roku” oraz „casualowa gra roku”.

!!!!

Nie ma co mowic. Gra juz legenda. Absolutny sukces. Oceny od 9 do 10. Przy czym raczej 10. Nie bede sie wyglupial i opisywal. Kazdy zna a jak nie ma tony materialu po polsku tez.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Minecraft

Sa podreczniki, jeden czytalem. Jest to krotko mowiac Z KLOCKÓW ŚWIAT! Kwadratowe krowy kwadratowe ludziki wszystko klockowe. Zadne tam pelne 3D, akceleratory i inny generatory zeby sie mylilo z rzeczywistoscia. Tu ukladamy klocki. Zadna tam strzelanka i miliony chetnych na granie. BO O TO CHODZI TO JEST GRA! LICZY SIE GRANIE A NIE WYGLAD! Tej gry reklamowac nie trzeba.

Gadżety w stylu Minecrafta:

Mniej znana gra ktora warto przyblizyc jest:

Legend of Grimrock II – recenzja fenomenalnej gry
Opublikowano Grudzień 10, 2015 by Piotr Muszyński

Czworo śmiałków. Tajemnicza wyspa. Zero dialogów. Zero homoseksualnych romansów. Za to dużo zagadek, potworów i lochów do zwiedzania. Co jeszcze potrzeba, by stworzyć świetną grę RPG?

...

TAK JEST NIEBO W? EKRANIE? Stare dobre czasy! I recenzja tez taka ze cala warto czytac!

https://fanbojizycie.wordpress.com/2015/12/10/legend-of-grimrock-ii-recenzja-fenomenalnej-gry/

Podchodziłem jak do jeża:

Powiem uczciwie: Legend of Grimrock II, kontynuacja gry z roku 2011 nie wzbudziła we mnie jakiegoś, przesadnego entuzjazmu. Owszem, jedynka mi się podobała, jednak daleki byłem od zachwytu. Pierwszy Grimrock był dość typowym dungeon crawlerem, polegającym na eksploracji lochów, walce z potworami oraz rozwiązywaniu zagadek. Gra nawiązywała twórczo do takich tytułów jak Black Crypt, Eye of the Beholder czy Dungeon Master, niemniej jednak powiedzmy sobie szczerze: jej główną zaletą było właśnie podobieństwo do hitów z przed lat. Wiele (np. projekty nieprzyjaciół, a w szczególności ostatecznego bosa) wskazywało też na to, że gra jest raczej żartem, niż poważną produkcją.

...

Czyli malej wiary! Typowy ,,labirynt śmierci". Wchodzimy do labiryntu a tam czeka na nas... śmierć. Zart? No bo jak ktos w roku 2011 proponuje system z roku 1986 np. w stylu Might and Magic I? 25 lat rozwoju informatyki i co?

Mimo to grało mi się w nią na tyle dobrze, że zakupiłem drugą część, by w wolnej chwili w nią pyknąć. I muszę powiedzieć, że decyzji tej nie żałuję. Bo Legend of Grimrock II jest grą naprawdę świetną.

...

I WCIAGNELA!

TO JEST MAGIA! Wyglada na zart ale jak sie zacznie to...

Tego samego zdania byly tlumy graczy w wieku 15 czy 20 lat ktorzy gdy te gry wchodzily mieli MINUS 10 lat.

O gameplayu:

Tym razem do czynienia mamy z klasycznym dungeon crawlerem o klasycznym dla tego typu gier sposobie sterowania. Tak więc świat widzimy z perspektywy bohaterów, a poruszamy się do przodu i na boki w sposób charakterystyczny dla wieży szachowej. Kontrolujemy drużynę ustawioną w obronny czworobok, a walczymy z przeciwnikami ruszającymi się tak samo.

...

Czyli chodzimy do ,,kwadratu" prymityw totalny

Jak w szachach. Jak spolszczyc gameplay? Bo to slowo zostanie na zawsze w jezyku polskim?
Zagraj? Skoro Zagrajmy? Albo (za)gieraj

Pamietajcie ze gry komputerowe nazywamy gIErami co odroznia je od wszystkich innych. Giery sa tylko na urzadzenie z pradem.

Większość gry upływa nam na przeszukiwaniu kolejnych pomieszczeń, poszukiwaniu kluczy, ukrytych przycisków oraz sposobów otwarcia drzwi, co często wymaga rozwiązania przemyślnych zagadek. Podobnie jak w większości gier RPG toczymy też walki z wrogami oraz, co oczywiste gromadzimy ekwipunek. Brakuje natomiast warstwy społecznej: w grze tej koncentrujemy się tylko na zadaniu, nie ma wątków romantycznych, zleceń pobocznych, rozmów z NPC… Można powiedzieć wręcz, że fabułę tworzymy sami.

...

NPC ( Nie grajacy bohaterowie? ONI graja! Nazwa anglosaska niezbyt sensowna). Po polsku nazywamy ich BOHATERAMI NIEZALEŻNYMI! BeNami. Sa niezalezni od naszej woli, nie sterujemy nimi, moga odmowic przylaczenia albo zwiac z druzyny. Kieruje nimi komputer ale mozna ich rekrutowac. Sa zatem NIEZALEZNI ale GRAJA jak najbardziej. Zadni Non playing.

Cóż… Jak wiadomo: w życiu wszystko sprowadza się do seksu, a w RPG: do wygrzewu. Legend of Grimrock 2 nie jest tu wyjątkiem. Przyjdzie nam toczyć bój z licznymi przeciwnikami o bardzo zróżnicowanych statystykach i zdolnościach specjalnych. Z częścią przeciwników można walczyć wręcz, część należy zniszczyć czarami, a część wymaga ciągłego ruchu i ostrożności…

...

Przypominam odnosnie tego seksu ze autor niekiedy zartuje. Nie jest to zacheta dla ,,uchodzcow z lipnymi dokumentami" do sprowadzenia wszystkiego do... Wrecz odwrotnie nic w zyciu nie sprowadza sie do ,,seksu" chyba ze u psycholi.

Jak w większości tego typu gier bardzo dobrze sprawdza się stara jak świat metoda „tańca śmierci” czyli doskoku, zadania dwóch trzech ciosów i odskoku, nim przeciwnik zdoła się zrewanżować. Sprawia to, że starcie uzyskuje momentami nieco zręcznościowy charakter, co traktować można zarówno jako wadę, jak i zaletę.

Postacie:

Przejdźmy do naszych bohaterów.

Jak w większości gier RPG przygodę rozpoczynamy od stworzenia swojej, a raczej: swoich postaci. Pod naszą komendą będziemy mieli bowiem czterech bohaterów należących do czterech ras i ośmiu klas.

...

Czyli standard, zatem moze pominmy stereotypowe opisy gatunku.

Bugi:

No niestety Legend of Grimrock 2 nie ustrzegł się bugów i niedoróbek. Tych niestety jest trochę, rzadko który z nich jest krytyczny, lecz potrafią być irytujące. Najbardziej mnie osobiście denerwował problem Trupa Z Urwaną Nogą. Otóż: jeśli w drużynie któraś postać zginie, to pozostali bohaterowie mogą jej zwłoki bez większych problemów ciągnąć, niezależnie od tego ile ekwipunku niosą. Pod warunkiem, że te zwłoki nie mają uciętej nogi, bo wtedy już ich ciągnąć się nie da (choć na logikę powinno być to nawet łatwiejsze).

Takich śmiesznostek jest niestety w grze kilka.

....

Pojawia sie Problem Trupa Z Urwaną Nogą. Gdy brak glowy to mozna ciagnacm ze soba gdy jednak brak nogi to juz nie. Bez glowy jak najbardziej mozna funkcjonowac co innego bez nogi. Jak w sejmie.

Ogólnie:

Nie zmienia to faktu, że Legend of Grimrock jest chyba najlepszą grą, jaką w całym tym roku grałem. Moim zdaniem miażdży nie tylko poprzedniczkę, ale też znaczną część konkurencji z Pillars of Eternity na czele. Gra jest doprawdy fenomenalna i na pewno będę do niej wracał.

!!!

To nie jest odrebne zdanie. Tlumy milosnikow gry to potwierdzaja. Juz mamy dwie czesci. LEGENDA!

Jest też chyba najbardziej konsekwentną i najwięcej wnoszącą kontynuacją, jaką kiedykolwiek zrobiono. Prawdę mówiąc mogę wskazać jedynie kilka gier, które zostały z jednej strony tak bardzo przebudowane, a z drugiej były tak bliskie duchowi oryginału. Skok między nią, a poprzedniczką jest taki, jak między Wracraft 2, a Starcraftem albo HoMM 2 i HoMM 3. To z całą pewnością najlepsza gra, w jaką zagrałem w tym roku.

...

Bez Herosow ani róż

Czyli mowiac krotka gra pozornie prymitywna I TO ZDECYDOWALO O JEJ SUKCESIE! Jest tam tryb GRY BEZ MAPY jak w czasach gdy jeszcze tworcy nie potrafili dodac samorysujacej sie mapy. TO JEST CELOWE ZAGRANIE! GRA MIALA WYGLADAC NA STARA! I wyszlo. Legenda Legendy o Grimlock juz jest. A zrobili to... FINOWIE! Znow skandynawowie! Tak! To potegi informatyczne. I spoleczenstwa GDZIE NIE CHODZI O KASE! Tak wychowani postawili nie na kasowosc a na stylistyke czyli to co lubia konserzy i ... ZROBILI KASE

Kasa przyszla sama bo nie miala wyjscia. Duch rzadzi materią!
To pokazuje bledy wielu firm ktore gonily za kasa w tym i 3DO (Herosi byc musza w kazdym artykule o grach:-) i sadziły się na 3D gigabajty grafiki, nie nadazaly oczywiscie i bankrutowaly. A TU TRZEBA BYLO POSTAWIC NA STYL! A reszta o tyle na ile jest potrzebna.
Niech wszyscy odrobia tę lekcję. GRY JAKO DZIEŁA TWÓRCZE PODLEGAJĄ OCENIE TWÓRCZEJ! NIE TECHNICZNEJ! Szachy nie sa gra przestarzala bo sa bez pradu. A z pilki noznej nie zrezygnujemy dlatego ze obecnie w 3D to kazdy moze miec w komputerze Mistrzostwa. Absurd.
Styl gier z lat 80tych czy 90tych NIE JEST PRZESTARZALY! Jest swoisty i mozna w NIESKONCZONOSC tworzyc gry w tym stylu. Jak w kazdym innym. To udowodnily powyzsze sukcesy.
To mnie jako konesera bardzo cieszy. Absurdem jest zanik gier 2D, recznie malowanych itp. Pewnie nie chodzi o to aby robic specjalnie prymitywnie jak mozna juz lepiej. Ale o styl tu chodzi nie technologie.
I tak trzymac.

Jak widzimy siermiezny interface (Między buziami a brzegiem ekranu? Mbabe Spolszczylem!) surowa grafika, archaiczny system I OLBRZYMI SUKCES! Wbrew ,,rozsadkowi". Bo to sztuka nie matematyka